Pink Flamingo nawiązuje stylem do klasycznego Dinera – rodzaju restauracji – legendy gastronomii zza Atlantyku związanej ściśle z amerykańską kulturą.
Diner stał się na przestrzeni XX wieku miejscem odpowiadającym amerykańskiemu stylowi życia związanym ściśle z jego tempem, upowszechnieniu automobilizmu i swoiście pojmowanej demokracji.
Protoplasta Dinera pojawił się w mieście Providence już w roku 1872. Był to rodzaj ciągniętego przez konia wozu, z którego podawano proste posiłki, które spożywano na ulicy. Klientelą były wówczas masy robotników zdążające lub wychodzące z fabryk. Szybko popularność tego rodzaju żywienia urosła do tego stopnia, że podobne ‘wozy gastronomiczne’ wkrótce wypełniły ulice miast Wschodniego Wybrzeża.
Na przełomie wieku XIX i XX na Dinery zaczęto adaptować najczęściej wagony kolejowe. Osiadały one na stałe przy fabrykach, skrzyżowaniach dróg, wzdłuż głównych szlaków komunikacyjnych. W takich miejscach można już było usiąść wzdłuż baru na hokerach.
Z biegiem lat oczekiwania klienta oraz prowadzących Dinery rosły i zaadaptowane wagony kolejowe stawały się niewystarczające. Z ofertą przyszli wówczas producenci gotowych, prefabrykowanych restauracji, które transportowane na kołach, osadzane były następnie na gruncie i po podłączeniu mediów stawały się komfortowymi restauracjami.
Szczyt popularności Dinera przypadł na lata 40 i 50 XX wieku. Charakteryzowały się one wówczas niepowtarzalnym wystrojem: zewnętrzne ściany pokryte połyskującymi w słońcu panelami ze stali nierdzewnej, dużym, umieszczonym na dachu zapraszającym neonem, wnętrzem z długim barem wykończonym ceramiką oraz mnóstwem chromu, ze stołkami barowymi na chromowanych nogach, a wzdłuż ścian miękkimi, wygodnymi siedziskami imitującymi kanapy samochodowe ze stołami, ustawionymi prostopadle do ściany. Wszystko wykończone w wyraźnych kolorach i motywach geometrycznych charakterystycznych dla Art Deco.
Lata 70 i 80 stały się sceną stopniowego znikania Dinera z pejzażu Ameryki z powodu ekspansji sieci fast foodów. Tak to McDonalds i inni potentaci niemalże zniszczyli klasycznego Dinera. Niemalże. W ostatnich latach powracają one do amerykańskiego pejzażu ze wzmocnioną siłą i dumą ich właścicieli świadomych tego dziedzictwa amerykańskiej kultury, a świadomi klienci doceniają ten relikt starych dobrych czasów.
Diner, jaki znamy dzisiaj, jest w Ameryce jednym z niewielu miejsc, gdzie „białe kołnierzyki” i „klasa pracująca” spotykają się przy jednym barze.
Spożywanie posiłku w Dinerze jest doświadczeniem, które przenosi Cię w czas, kiedy Ameryka miała czas usiąść na smaczny, pożywny posiłek. Gdzie atmosfera jest ciepła, jedzenie wspaniałe, przygotowywane z troską na miejscu. Diner - jedyny w swoim rodzaju.
Przejdź do strony głównej
